Ermenek'li maden işçisinin babası Recep Gökçen' nin yırtıkkara ayakkabısı haberi günlerden beri görsel medyada, gazetelerde, sanalmedyada çarşaf çarşaf resimlerle gündemin ilk sırasını işgal etmeye devamediyor.
Ölen işçinin anne ve babasının ağıtları, acıklı sözleri,yırtık kara lastikleri ve babanın onurlu duruşu hepimizi yürekten yaraladı.
Hele de babanın ayağındaki yırtık lastiklerinin, İlçeKaymakamlığı tarafından 11 liraya alınan yeni kara lastik ayakkabı ile yenilenmesiolayının, toplumsal tepkilere neden olması ayrı bir üzüntü kaynağı oldu ...
İnsan olarak bu olaya elbette çok üzüldük derindenyaralandık, günlerce moral bozukluğu ve üzüntü içinde yaşamaya devam ediyoruz.
Buraya kadar olan yanı tamamen insani, vicdani, etiksel veduygusal yanıdır.
Bundan sonrasının, bu duygu- yoğun süreçlerle devamettirilmesi pek de doğru bir süreç olmaz, olmamalıdır da ...
Devlet, hükumet, halk ve STK ve İşçi Sendikalar (varsa eğer)olarak bu süreçlere akılcı bir yaklaşımla çareler üretmek, düzenlemeler yapmak,bir daha böylesine üzücü maden ve iş kazalarının olmaması için gerekli yasaldüzenlemelerin ve yasa gereklerinin de sıkı bir denetimle bire bir mutlakuygulanmasını sağlamak olmalıdır.
Değilse, her kazada bir çift yırtık kara lastik ayakkabıyaağıtlar yakarak, acılı anne babayı konuşturarak, duygu sömürüleri yaparak,üç-beş kuruşluk yardımlarla ve kandırmaca vaatlerle geçiştirmek asla çözümolmayacağı gibi, daha sonraki zamanlarda bu gibi ağır ve üzücü kazalara, can kayıplarına,ocakların sönmesine engel olunmayacağı bir gerçektir ...
Duygularla acılar çekmek yerine, akılcılık ve bilimsellikleçözümler üretmek olmalı yetkililerin, sorumluların esas görevleri...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.